2 Chronicles 20

1و بعد از این، بنیموآبو بنیعَمُّونو با ایشانبعضیاز عَمّونیان، برایمقاتلهبا یهُوشافاطآمدند.

2و بعضیآمده، یهُوشافاطرا خبر دادند و گفتند: «گروهعظیمیاز آنطرفدریا از ارامبهضد تو میآیند؛ و اینكایشاندر حَصُّونتامار كههمانعَینجَدِیباشد، هستند.»

3پسیهُوشافاطبترسید و در طلبخداوند جزمنمود و در تمامییهودا بهروزهاعلانكرد. 4و یهودا جمعشدند تا از خداوند مسألتنمایند و از تمامیشهرهاییهودا آمدند تا خداوند را طلبنمایند.

5و یهُوشافاطدر میانجماعتیهودا و اورشلیم، در خانۀ خداوند، پیشرویصحنجدید بایستاد، 6و گفت: «اییهُوَه، خدایپدرانما، آیا تو در آسمانخدا نیستیو آیا تو بر جمیعممالكِ امّتها سلطنتنمینمایی؟ و در دستتوقوتو جبروتاستو كسینیستكهبا تو مقاومتتواند نمود. 7آیا تو خدایما نیستیكهسكنهاینزمینرا از حضور قومخود اسرائیلاخراجنموده، آنرا بهذریتدوستخویشابراهیمتا ابدالا’باد دادهای؟ 8و ایشاندر آنساكنشده، مَقْدَسیبرایاسمتو در آنبنا نموده، گفتند: 9حینیكهبلا یا شمشیر یا قصاصیا وبا یا قحطیبر ما عارضشود و ما پیشرویاینخانهو پیشرویتو (زیرا كهاسمتو در اینخانهمقیماست) بایستیم، و در وقتتنگیخود نزد تو استغاثهنماییم، آنگاهاجابتفرموده، نجاتبده.

10و الا’ناینكبنیعَمُّونو موآبو اهلكوهسَعِیر، كهاسرائیلرا وقتیكهاز مصر بیرونآمدند اجازتندادیكهبهآنها داخلشوند، بلكهاز ایشاناجتنابنمودند و ایشانرا هلاكنساختند، 11اینكایشانمكافاتآنرا بهما میرسانند، بهاینكهمیآیند تا ما را از ملكتو كهآنرا بهتصرفما دادهای، اخراجنمایند. 12ایخدایما آیا تو بر ایشانحكمنخواهیكرد؟ زیرا كهما را بهمقابلاینگروهعظیمیكهبر ما میآیند، هیچقوتینیستو ما نمیدانیمچهبكنیم. اما چشمانما بهسویتو است.»

13و تمامییهودا با اطفالو زنانو پسرانخود بهحضور خداوند ایستادهبودند.

14آنگاهروحخداوند بر یحَزْئیلبنزكریا ابنبنایا ابنیعِیئِیلبنمَتَّنْیایلاویكهاز بنیآسافبود، در میانجماعتنازلشد.

15و او گفت: «ایتمامییهودا و ساكناناورشلیم! و اییهُوشافاطپادشاهگوشگیرید! خداوند بهشما چنینمیگوید: از اینگروهعظیمترسانو هراسانمباشید زیرا كهجنگاز آنشما نیستبلكهاز آنخداست. 16فردا بهنزد ایشانفرود آیید. اینكایشانبهفراز صِیصبرخواهند آمد و ایشانرا در انتهایوادیدر برابر بیابانِ یروئیلخواهید یافت. 17در اینوقتبر شما نخواهد بود كهجنگنمایید. بایستید و نجاتخداوند را كهبا شما خواهد بود مشاهدهنمایید. اییهودا و اورشلیمترسانو هراسانمباشید و فردا بهمقابلایشانبیرونروید و خداوند همراهشما خواهد بود.»

18پسیهُوشافاطرو بهزمینافتاد و تمامییهودا و ساكناناورشلیمبهحضور خداوند افتادند و خداوند را سجدهنمودند. 19و لاویاناز بنیقَهاتیانو از بنیقورَحیانبرخاسته، یهُوَهخدایاسرائیلرا بهآواز بسیار بلند تسبیحخواندند.

20و بامدادانبرخاسته، بهبیابانتَقُوعبیرونرفتند و چونبیرونمیرفتند، یهُوشافاطبایستاد و گفت: «مرا بشنوید اییهودا و سكنۀ اورشلیم! بر یهُوَهخدایخود ایمانآورید و استوار خواهید شد، و بهانبیایاو ایمانآورید كهكامیابخواهید شد.» 21و بعد از مشورتكردنبا قوم، بعضیرا معینكرد تا پیشرویمُسَلّحانرفته، برایخداوند بسرایند و زینتقدوسیترا تسبیحخوانند و گویند: «خداوند را حمد گویید زیرا كهرحمتاو تا ابدالا’باد است.»

22و چونایشانبهسراییدنو حمد گفتنشروعنمودند، خداوند بهضد بنیعَمُّونو موآبو سكنهجبلسَعِیر كهبر یهودا هجومآوردهبودند، كمینگذاشتو ایشانمُنْكَسِر شدند. 23زیرا كهبنیعَمُّونو موآببر سكنهجبلسَعِیر برخاسته،یشانرا نابود و هلاكساختند، و چوناز ساكنانسَعِیر فارغشدند، یكدیگر را بهكار هلاكتامداد كردند. 24و چونیهودا بهدیدهبانگاهبیابانرسیدند و بهسویآنگروهنظر انداختند، اینكلاشهها بر زمینافتاده، و احدیرهایینیافتهبود. 25و یهُوشافاطبا قومخود بهجهتگرفتنغنیمتایشانآمدند و در میانآنها اموالو رخوتو چیزهایگرانبها بسیار یافتند، و برایخود آنقدر گرفتند كهنتوانستند ببرند، و غنیمتاینقدر زیاد بود كهسهروز مشغولغارتمیبودند. 26و در روز چهارمدر وادیبَرَكَۀ جمعشدند زیرا كهدر آنجا خداوند را متباركخواندند، و از اینجهتآنمكانرا تا امروز وادیبَرَكَۀ مینامند.

27پسجمیعمردانیهودا و اورشلیمو یهُوشافاطمقدمایشانبا شادمانیبرگشته، بهاورشلیممراجعتكردند زیرا خداوند ایشانرا بر دشمنانشانشادمانساختهبود. 28و با بربطها و عودها و كَرِنّاها بهاورشلیمبهخانۀ خداوند آمدند.

29و ترسخدا بر جمیعممالككشورها مستولیشد چونكهشنیدند كهخداوند با دشمناناسرائیلجنگكردهاست. 30و مملكتیهُوشافاطآرامشد، زیرا خدایشاو را از هر طرفرفاهیتبخشید.

31پسیهُوشافاطبر یهودا سلطنتنمود و سیو پنجسالهبود كهپادشاهشد و بیستو پنجسالدر اورشلیمسلطنتكرد و اسممادرشعَزُوْبَهدختر شِلْحِیبود. 32و موافقرفتار پدرشآسا سلوكنموده، از آنانحرافنورزید و آنچهدر نظر خداوند راستبود بجا میآورد. 33لیكنمكانهایبلند برداشتهنشد و قومهنوز دلهایخود را بهسویخدایپدرانخویشمصممنساختهبودند.

34و بقیۀ وقایعیهُوشافاطاز اولتا آخر در اخبار ییهُو ابنحنانیكهدر تواریخپادشاهاناسرائیلمندرجمیباشد، مكتوباست.

35و بعد از این، یهُوشافاطپادشاهیهُودا با اَخَزْیا پادشاهاسرائیلكهشریرانهرفتار مینمود، طرحآمیزشانداخت. 36و در ساختنكشتیها برایرفتنبهترشیشبا ویمشاركتنمود و كشتیها را در عَصْیونجابَر ساختند. 37آنگاهاَلِعازَر بندوُداواهُویمَریشاتیبهضد یهُوشافاطنبوتكرده، گفت: «چونكهتو با اَخَزْیا متحد شدی، خداوند كارهایتو را تباهساختهاست.» پسآنكشتیها شكستهشدند و نتوانستند بهترشیشبروند.